Ακούμε από τους οπαδούς να φωνάζουν ότι είναι ενάντια στο μοντέρνο ποδόσφαιρο. Τι εννοούν όμως; Μα πολύ απλά το σύγχρονο έκτρωμα, την επιχείρηση ποδόσφαιρο. Κάποτε πήγαινες την Κυριακή γήπεδο για να ξεχαστείς και να ξεφύγεις από την καθημερινότητα...Έβλεπες ποδοσφαιριστές να παλεύουν για την φανέλα της ομάδας που αγωνίζονται και τον κόσμο να συμμετέχει στο παιχνίδι με τις φωνές, τα συνθήματα, τις σημαίες του και πολλά ακόμα. Ήταν μια γιορτή, η ιεροτελεστία της Κυριακής.
Σήμερα, πας στο γήπεδο να δεις τον εκατομυριούχο επαγγελματία να εργάζεται, την ομαδα Α.Ε να κοιτάει να οικονομίσει από σένα όσα λεφτά μπορει, ενώ απαγορεύονται συνθήματα, φωνές, σημαίες καπνογόνα κτλ... Να πας στο γήπεδο για τι; Να δεις νεοπλουτα παιδάκια να νομίζουν ότι είναι οι θεοί και έχουν βγάλει στα 25 τους όσα εσύ ο άνεργος δεν θα βγάλεις ούτε σε 7 ζωές; Να πληρώσεις ένα σωρό λεφτά στο εισητήριο να δεις θέατρο και όχι μπάλα; Να πας στο γήπεδο και να μην σου θυμίζει τίποτα το αγνό αυτό άθλημα των περασμένων δεκαετιών; Μαυρίλα, βρωμιά και σαπίλα, όπως όλες οι σύγχρονές μεγαλοεπιχειρήσεις που διοικούνται απο εφοπλιστές κατά κύριο λόγο.
Και κάπου εκεί παραμένουν, με δυσκολία βέβαια, ζωντανές οι τοπικές ομάδες των χωριών και των πόλεων. Αναφέρομαι στα τοπικά ερασιτεχνικά πρωταθλήματα που αγωνιζονται νέα παιδιά, ντόπια, παίζοντας με πάθος για την φανέλα του τόπου τους, έτσι "αλα" παλιά.. Χωρίς βέβαια να λείπουν ποδοσφαιριστές που στο κλίμα της εποχής θέλουν να λογαριάζονται σαν επαγγελματίες και πρόεδροι επικύνδυνοι.. Κι όμως σε αυτά τα πρωταθλήματα βλεπεις ποδόσφαιρο με ανταγωνισμό και λαχτάρα, όπως πρέπει. Κυριαρχεί ο πρωταθλητισμός, αλλά για το ποιά ομάδα θα ανέβει μια κατηγορία πιο πάνω, γεγονός που δίνει συνεχώς κίνητρα στα παιδιά αυτά. Εκεί, σε αυτά τα γήπεδα με το χώμα ή το παλιο χορτάρι, βλεπεις το ποδόσφαιρο που θυμούνται οι παλιοι. Το λατρεμένο άθλημα, όχι το επάγγελμα...
against modern football
Γάτσιος Δημήτρης
