Τον συνάντησα έξω από το γήπεδο, πριν τον αγώνα. Περίμενα ώρα στην ουρά για να τον πλησιάσω τελικά. Ξάφνου βλέπω την ψησταριά σβησμένη, τα κεσεδάκια άδεια, πουθενά καρότο, πουθενά λάχανο, τίποτα δεν είχε!
-«Έλα, τι θα γίνει, θες αυτόγραφο ή θα με τραβήξεις με το κινητό;» μου φωνάζει.
-«Εεε, ένα σάντουιτς … ήθελα…» απαντάω δειλά.
-«Αυτά λαστ γίαρ μεσιέ, τότε που ο κοσμάκης ερχόταν για λουκανικούμπα. Τώρα πουλάω τη μούρη μου!»
-«Τη μούρη σου; Δηλαδή τι εννοείς;» ρωτάω.
-«Φαίνεσαι μορφωμένο παιδί! Δεν το πιάνεις; Την προβολή μου θέλουν όλοι!»
-«…. δεν ξέρω, τι να πω…»
-«Έλα, δικέ μου, εσένα σε κόβω τεφαρίκι, γι’ αυτό θα σου πω την ιστορία μου! Πιάσε το τύλιγμα για τα σάντουιτς. Τί βλέπεις;»
-«Ωχ, είναι εκτυπωμένο ένα … πτυχίο!» αναφώνησα ξαφνιασμένος.
-«Ναι, φιλαράκο, σπούδασα όταν ήμουν πιτσιρικάς! Πήγα πανεπιστήμιο, αλλά δεν είχα δόντι και δεν κατάφερα ποτέ να βρω μια δουλειά της προκοπής κι έτσι μετά από μια Οδύσσεια, κατέληξα εδώ στην τσίκνα.»
-«Δηλαδή εσύ την έχεις φάει τη ζωή με το κουτάλι!» του λέω.
-«Με το φτυάρι, ποιό κουτάλι; Έκανα και νεκροθάφτης κάποτε, σου λέω! Χαχα!»
-«Όλα αυτά που λένε για την Ελλάδα του γηπέδου, του βρώμικου, της φοροδιαφυγής, του μέσου, της διαφθοράς, του ψυχοπονιάρη, του τεμπέλη, του λαθραίου, του καταφερτζή, του αναίσθητου, του Ελληνάρα, τα έχεις ακούσει;»
-«Αν τα’ χω ακούσει; Γιατί τυλίγω λουκάνικα με το πτυχίο μου; Τα έχω ζήσει, τα έχω φάει στη μάπα τόσα χρόνια! Γι’ αυτό έγινε έτσι η μάπα μου ! Χαχαχα!»
-«Συμφωνείς; Έτσι είναι η Ελλάδα;» ρωτάω.
-«Θέλει κι ερώτημα; Όπως στρώσεις έτσι θα κοιμηθείς, δεν είναι καινούριο αυτό, το έλεγε και η γιαγιά σου. Άκου τώρα και τον ομορφάντρα τι λέει: …»
Είπε, είπε, είπε! Έχασα όλο τον αγώνα τελικά! Χαράμι! Δεν τα θυμάμαι κατά λέξη, αλλά θα πω με δικά μου λόγια τι άλλο μου είπε ο ομορφάντρας, εκείνο το απόγευμα έξω από το γήπεδο:
- οι διαφημίσεις γίνονται για να βγάζουν κάποιοι χρήματα και δεν είναι δοκίμια σύγχρονου προβληματισμού
- χρησιμοποιώντας πολυπαιγμένες διαφημίσεις για προβληματισμό, δεν κάνουμε τίποτε άλλο από το να τις αναπαράγουμε έμμεσα και να ωφελούμαστε άμεσα από τη δημοτικότητά τους
- η περιθωριοποίηση των κοντών και άσχημων ανδρών, η απαξίωση της βρώμικης αλλά τίμιας εργασίας και η ποινικοποίηση του αυθόρμητου γέλιου είναι πράγματι αντικείμενο σύγχρονου προβληματισμού
- υπάρχουν διαφημίσεις που «εμπορευματοποιούν» αξίες και πρόσωπα, οι οποίες όμως αρέσουν και δεν ενοχλούν, απλά επειδή καταφέρνουν να κρύβουν την «ασχήμια» τους
- όσο στραβό και κακό κι αν είναι αυτό που μας περιβάλλει, με την απόρριψη δεν το βοηθάμε να αλλάξει, μονάχα το απομακρύνουμε προσωρινά από εμάς
- τελικά έχει νόημα να προσπαθήσουμε για να αλλάξουμε τα πράγματα και να μη μένουμε στην κατάθλιψη και την απαισιοδοξία
-«Τώρα τι κάνουμε;»
-«Πάμε στον δίπλα!» μου λέει.
*Ο Ευάγγελος Τσιρίκος είναι μηχανολόγος μηχανικός.
protagon