«Το παρακάτω κείμενο είναι αφιερωμένο στη μνήμη του αγωνιστή καθηγητή Νίκου Τεμπονέρα με αφορμή τη συμπλήρωση 20 χρόνων απ’το θάνατο του αλλά και σε όσους αγωνίζονται για Δημοκρατία και Δημόσια Δωρεάν Παιδεία»...Ο Νίκος Τεμπονέρας, μαθηματικός και στέλεχος του Εργατικού Αντιιμπεριαλιστικού Μετώπου ήταν ο πρώτος νεκρός στη διάρκεια των μαθητικών κινητοπποιήσεων ενάντια στο νομοσχέδιο του τότε Υπουργού Παιδείας Βασίλη Κοντογιαννόπουλου.Θα ακολουθήσουν άλλοι τέσσερεις στην Αθήνα από πυρκαγιά που εκδηλώθηκε στο κατάστημα Κ.Μαρούσης στη διάρκεια διαδήλωσης.Δολοφονήθηκε στην Πάτρα στις 8 Ιανουαρίου 1991 σε ηλικία 38 ετών από τον τότε πρόεδρο της ΟΝΝΕΔ Αχαΐας και δημοτικό σύμβουλο Γιάννη Καλαμπόκα.
Η αρχή έγινε το 1991. Η κυβέρνηση Μητσοτάκη μετά την πολιτική αυστηρής λιτότητας,την εκποίηση της Δημόσιας Περιουσίας των ΔΕΚΟ αλλά των κοινωνικών δικαιωμάτων των εργαζομένων – που όχι μόνο δε μείωσαν αλλά στην πράξη αύξησαν το εξωτερικό χρέος της χώρας- ανοίγει άλλο ένα μέτωπο.Σειρά έχει η εκπαίδευση που βρίσκεται υπό διωγμό κάτω απ’τον αντιδραστικό νόμο που καταθέτει στη Βουλή ο Υπουργός Παιδείας Βασίλης Κοντογιαννόπουλος.
Το νομοσχέδιο Κοντογιαννόπουλου όπως έμεινε γνωστό προέβλεπε μεταξύ άλλων: Mείωση αργιών, κατάργηση αδικαιολόγητων απουσιών, γραπτές εξετάσεις και επιστροφή της αριθμητικής βαθμολογίας στο δημοτικό, σύστημα πόντων για τον έλεγχο της συμπεριφοράς των μαθητών, ακόμα και εξωσχολικά, κατάργηση των μαθητικών γενικών συνελεύσεων του σχολείου, επιβολή «ομοιόμορφης εμφάνισης», έπαρση σημαίας, υποχρεωτικό εκκλησιασμό και πρόσληψη εκπαιδευτικών κατόπιν συνέντευξης ενώ για την τριτοβάθμια εκπαίδευση προέβλεπε κατάργηση των δωρεάν συγγραμμάτων, εντατικοποίηση, περικοπή φοιτητικής συμμετοχής στα όργανα συνδιοίκησης των ΑΕΙ και κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου.Όμως όπως αποδείχτηκε κάποιοι λογάριαζαν χωρίς τον ξενοδόχο, εν προκειμένω τη λαϊκή ετυμηγορία. Η αντίδραση της νεολαίας στο νομοσχέδιο ήταν αναπάντεχη και εκφράστηκε μέσα από μαζικές καταλήψεις σχολείων και πανεπιστημίων (πάνω από 65% των σχολείων της χώρας βρισκόταν υπό κατάληψη), ενώ σε όλες περίπου τις πόλεις της χώρας οι διαδηλώσεις ήταν καθημερινό φαινόμενο.
Τότε και μπροστά στο αναμενόμενο πολιτικό φιάσκο η κυβέρνηση του κ.Μητσοτάκη κάνει την ιστορική επιλογή να αποτινάξει το δήθεν φιλελεύθερο προσωπείο της και να ξαναγίνει η ‘’παλιά καλή’’ Δεξιά της Βίας και του Αυταρχισμού πάντα πιστή στο ‘’παιδαγωγικό’’ δόγμα «όπου δεν πίπτει λόγος..πίπτει ράβδος» .Γι’αυτό το λόγο επιστρατεύει τα καλύτερα της παιδιά, όλα μέλη της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ και της ΟΝΝΕΔ προσπαθώντας μέσα από τραμπουκισμούς,συστηματική βία και ρεσάλτα σε κατειλημμένα σχολεία και σχολές να κάμψει τις αγωνιστικές κινητοποιήσεις υλοποιώντας την απόφαση της κυβέρνησης!!Εικόνες όχι άγνωστες δυστυχώς στην ελληνική κοινωνία..καθώς είναι ακόμα νωπές οι μνήμες απ’την επανίδρυση του ΠΑΡΑΚΡΑΤΟΥΣ της κυβέρνησης της νεοδεξιάς και το ρόλο που αυτό έπαιξε στους πρόσφατους αγώνες για τη Δημόσια Δωρεάν Παιδεία και το Άρθρο 16!!
Μια τέτοια ομάδα λοιπόν, από το άνθος της Δεξιάς Νεολαίας, με πρωτοστάτη τον Γ.Καλαμπόκα ξεκινά το πρωί της 8ης Γενάρη του 1991 για «ομαδική αφισοκόλληση» και με κάθε μέσο και τίμημα σπάνε καταλήψεις. Ξεκινούν από το πολυκλαδικό λύκειο Πατρών στο οποίο στεγαζόταν η ΕΛΜΕ, όπου δέρνουν και απομακρύνουν τους καταληψίες και παραδίδουν τα κλειδιά στους διευθυντές. Συνεχίζουν στα σχολεία των τριών Ναυάρχων. Οι μέθοδοί τους και τα αποτελέσματα τα ίδια. Φοιτητές και λαός αντιστέκονται αλλά κανείς δεν μπορεί να τους σταματήσει. Ο Καλαμπόκας και οι συν αυτώ τραμπούκοι του χωρίς πολλά λόγια απειλούν και δέρνουν καθηγητές, μαθητές και όποιον σταθεί εναντίον τους. Τους ενδιαφέρει μόνο η υλοποίηση της κυβερνητικής εντολής.
Ήταν θέμα χρόνου να υπάρξουν θύματα…
Ο Ν. Τεμπονέρας με πλήθος κόσμου πάει σε ένα από τα σχολεία που είχαν καταληφθεί από τον Καλαμπόκα και την παρέα του. Η απάντηση είναι η ίδια και έχει το χρώμα και τη γεύση της ΩΜΗΣ ΒΙΑΣ.Μόλις μπαίνουν στο κτίριο δέχονται επίθεση με λοστούς και αλυσίδες απ΄τους παρακρατικούς.Ο ΝΙΚΟΣ ΤΕΜΠΟΝΕΡΑΣ ΠΕΦΤΕΙ ΝΕΚΡΟΣ.
Ο ΛΑΟΣ ΞΕΣΗΚΩΝΕΤΑΙ.. κύμα διαδηλώσεων και διαμαρτυριών ξεσπά σε όλη την Ελλάδα.Η ώρα της κατακραυγής και της κρίσης δεν αργεί!!
Την επαύριο της δολοφονίας του, ο υπουργός Παιδείας Κοντογιαννόπουλος παραιτήθηκε και η πρόταση νόμου για τις μεταρρυθμίσεις στην παιδεία αποσύρθηκε. Ως δράστες της δολοφονίας είχαν συλληφθεί ο Καλαμπόκας και ο Αλέκος Μαραγκός, ένα άλλο στέλεχος της ΟΝΝΕΔ Αχαΐας για τον οποίο ο πρόεδρος του σωματείου κατωτέρων αστυνομικών Αχαΐας δήλωσε ότι είναι υπάλληλος της Ασφάλειας. Η ίδια η κυβέρνηση απέδωσε έντονη πολιτική βαρύτητα στην υπεράσπιση του Γ.Καλαμπόκα ο οποίος και δικάστηκε έχοντας ως συνηγόρους του τρία κορυφαία ονόματα του τότε νομικού κόσμου, όλους προερχόμενους πολιτικά από το χώρο του κόμματος της Δεξιάς και συγκεκριμένα τους: Απόστολο Ανδρεουλάκο, Κώστα Κωνσταντινίδη (καθηγητής Ποινικού Δικαίου, γνωστός από τη δίκη για το Σκάνδαλο Κοσκωτά όπου συμμετείχε σαν δημόσιος κατήγορος) και Επαμεινώνδα Ζαφειρόπουλο (πρώην πρόεδρος του ΔΣΑ). Ο Μαραγκός απαλλάχθηκε με βούλευμα ενώ ο Καλαμπόκας , ύστερα από χρονοβόρα δίκη , καταδικάστηκε σε ισόβια για ανθρωποκτονία από πρόθεση, χωρίς αναγνώριση ελαφρυντικών.Σε δεύτερο δικαστήριο όμως, αναγνωρίστηκαν ελαφρυντικά και η ποινή μειώθηκε σε 17 χρόνια και 8 μήνες. Τελικά, το Φλεβάρη του ’98 ο Καλαμπόκας έκανε χρήση του δικαιώματος υφ΄όρων απόλυσης και αποφυλακίστηκε εκτίοντας μόλις 7 χρόνια από την ποινή του.Ο Νίκος Τεμπονέρας δε ζεί πια…
Ζεί όμως το όραμα, τα ιδανικά για τα οποία πάλεψε μέσα στις σχολικές αίθουσες.Η θυσία του αποτελεί για μας, για όλη τη νέα γενιά, σύμβολο αγώνα, ανιδιοτέλειας κι άδολης προσφοράς στον ύψιστο βαθμό.Μ’αυτό το τρόπο υπήρξε δάσκαλος και πραγματικός παιδαγωγός όλων μας…Γιατί αντί να προτιμήσει τη θαλπωρή της αδράνειας εκείνος επέλεξε να βρίσκεται στο πόστο του,στο σχολείο του προκειμένου να προστατέψει τους μαθητές του.Η θύμηση της θυσίας του μας συγκινεί και μας καλεί να δώσουμε το βροντερό παρών στον Αγώνα για Δημοκρατία και Δημόσια Δωρεάν Παιδεία ενάντια σε κάθε Καλαμπόκα που τις επιβουλεύεται…
Ζει Ζει,ο Τεμπονέρας Ζει…Με Πέτρουλα,Λαμπράκη μας
Οδηγεί!!!
paspnomikisathinon
