Βρίσκονται τόσο κοντά που νομίζει κανείς ότι το ένα μπορεί να "αγγίξει" το άλλο, κι ας τους χωρίζει μια τεράστια χαράδρα. Η πορεία τους ήταν παράλληλη και οι ομοιότητες μεταξύ τους πολλές...
Ωστόσο, για πάνω από τριάντα χρόνια τα χωριά Συρράκο και Καλαρρύτες χωρίζονταν από τα σύνορα του ελληνικού κράτους. Ακόμη και σήμερα στέκονται παραδίπλα, όμως παραμένουν διαχωρισμένα ως προς τις μητροπόλεις, στις οποίες υπάγονται θρησκευτικά.Η ιστορία των "δίδυμων" χωριών ξεκινά από την εποχή του Χαλκού, καθώς υπάρχουν αρχαιολογικά ευρήματα που μαρτυρούν ότι η περιοχή κατοικούνταν από αρχαιοτάτων χρόνων. Ύστερα από μια πολυτάραχη διαδρομή, τα γνωστά βλαχοχώρια διατηρούν σήμερα την παραδοσιακή τους αίγλη και, παρά τους λιγοστούς μόνιμους κατοίκους, φιλοξενούν τουρίστες σε όλη τη διάρκεια του χρόνου, υποσχόμενα εκπληκτική θέα, σπουδαία αρχιτεκτονική, πανέμορφες διαδρομές στη φύση, βουνίσιο φαγητό με γλυκό τσίπουρο και μια σειρά από δραστηριότητες που περιλαμβάνουν πεζοπορία, ράφτινγκ, ορειβασία και περπάτημα για μικρούς και μεγάλους. "Το Συρράκο βρίσκεται στους πρόποδες του όρους Λάκμος ή Περιστέρι στα 1150 μέτρα υψόμετρο και ανάμεσα σε δύο χαράδρες, αυτή του Καλαρρύτικου ή Χρούσια ποταμού κι εκείνη του ποταμού Βάλα Μάρε. Οι Καλαρρύτες χτίστηκαν στις δυτικές πλευρές της οροσειράς της Πίνδου, σε υψόμετρο 1200 μέτρα. Τα δύο χωριά γεωγραφικά εντάσσονται στην περιοχή των Τζουμέρκων. Βόρειά τους βρίσκονται τα ορεινά βοσκοτόπια και η τοποθεσία Μπάρος, το πέρασμα από τη Θεσσαλία στην Ήπειρο", λέει στο Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων η αντιδήμαρχος Βορείων Τζουμέρκων Ελένη Κολοκούρη.